دیسکوگرافی

فروش مجموعه آلبوم های موسیقی

دیسکوگرافی

فروش مجموعه آلبوم های موسیقی

دیسکوگرافی Alan Parsons



۱ دی‌وی‌دی
قیمت : ۱۵۰۰ تومان


مجموعه آلبوم های گروه The Alan Parsons Project


سبک :


progressive rock, classic rock, rock, 80s, electronic


لیست آلبوم های در این مجموعه :



Alan_Parsons_Project_-_1976_-_Tales_of_Mystery___Imagination
Alan_Parsons_Project_-_1977_-_I_Robot
Alan_Parsons_Project_-_1978_-_Pyramid
Alan_Parsons_project_-_1979_-_Eve
Alan_Parsons_Project_-_1981_-_Eye_in_the_Sky
Alan_Parsons_Project_-_1983_-_Andrew_Powell_and_The_Philharmonia_Orchestra
Alan_Parsons_Project_-_1983_-_The_Best_of
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_Ammonia_Avenue
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_Keats
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_Ladyhawke_OST
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_The_Turn_of_a_Friendly_Card
Alan_Parsons_Project_-_1985_-_Vulture_Culture
Alan_Parsons_Project_-_1986_-_Stereotomy
Alan_Parsons_project_-_1987_-_Gaudi
Alan_Parsons_Project_-_1987_-_Limelight
Alan_Parsons_Project_-_1987_-_The_Best_of_Vol_2
Alan_Parsons_Project_-_1988_-_The_Instrumental_Works
Alan_Parsons_Project_-_1990_-_Freudiana
Alan_Parsons_Project_-_1991_-_Anthology
Alan_Parsons_Project_-_1992_-_The_Ultimate_Collection
Alan_Parsons_Project_-_1993_-_Try_Anything_Once
Alan_Parsons_Project_-_1995_-_The_Very_Best_Live
Alan_Parsons_Project_-_1996_-_On_Air
Alan_Parsons_Project_-_1997_-_Definitive_Collection
Alan_Parsons_Project_-_1999_-_Master_Hits
Alan_Parsons_Project_-_1999_-_The_Time_Machine
Alan_Parsons_Project_-_2000_-_Golden_Collection
Alan_Parsons_Project_-_2003_-_Silence___I__the_Very_Best_Of
Alan_Parsons_Project_-_2004_-_A_Valid_Path
Alan_Parsons_Project_-_2004_-_Stefanie_H_Weill_Center_for_the_Performing_Arts__Sheboygan__WI
Alan_Parsons_Project_-_2007_-_Tales_Of_Mystery___Imagination
Alan_Parsons_Project_-_2007_-_The_Essential






هنرمندان مشابه :

Ambrosia
Al Stewart
Colin Blunstone
Genesis
Supertramp
Utopia

تحت تاثیر هنرمندان :

The Moody Blues
The Beatles
Pink Floyd

پیروان و دنباله رو ها :

Dave Tough
The Upwelling
Quiet Village


مقاله های مرتبط :


صدابردار طلایی



آلن پارسونز (Alan Parsons) در ۲۰ دسامبر ۱۹۴۸ در بریتانیا متولد شد. نواختن پیانو و فلوت را از همان کودکی آغاز کرد و خیلی زود متوجه علاقه وافر خود به موسیقی گشت. هرچند همانند اغلب کودکان پسر، خود را با وسایل کوچک مکانیکی سرگرم می کرد اما علاقه او به موسیقی بگونه ای دیگر بود. در اوایل نوجوانی گیتار به دست گرفت و در گروه موسیقی مدرسه تک نوازی گیتار می کرد.

اولین شغل رسمی که اختیار کرد تکثیر نوارهای موسیقی در EMI شرق لندن بود. در همان مکان این فرصت را به دست آورد تا در کنار کسب تجربه در یکی از ضبط های نهایی گروه بیتلز هم شرکت کند. این آلبوم در نوع خود غوغا کرد و کار او به قدری مورد توجه قرار گرفت که نامش را به عنوان مهندس ضبط بر سر زبانها انداخت.

آلن در این باره می گوید : “نمی توانستم پشت صحنه باقی بمانم و رموز این آلبوم را که پله ترقی خوبی برایم بود، متوجه نشوم. همین حرفه ای بودن و اصولی کارکردن آنها، مرا کاملآ درگیر بیتلز کرد. ضمن اینکه گروه پشت صحنه هم بسیار فعال و فوق العاده بودند!”

آلن در بهترین زمان ممکن به بیتلزملحق شد و با همکاری آنها تجربیات زیادی کسب کرد. اگرچه در آن زمان فقط یک مهندس دستیار بود اما آلبوم Abbey Road (جاده صومعه) که بیتلز با آلن روی آن کار می کردند موجب شد تا در استودیوی ضبط تجربه های لازم را کسب کند بگونه ای که کمی بعد رسمآ با پل مک کارتنی همکاری را شروع کرد و مهندس ناظر ضبط بسیاری از کارهای او شد.

او می گوید : “در مدت زمانی که کار می کردم تعداد مهندسین ناظر بسیار برجسته و خلاق در موسیقی راک چندان زیاد نبود و من نمیتوانستم در ضبط آلبوم مرتب به دنبال فضاهای بهتر و بزرگتر باشم.”

وی همچنین به جورج هریسون کمک کرد تا آلبوم All Things Must Pass با موفقیت عالی منتشر شود، نقش او در این آلبوم دستیار ضبط و میکس کننده بود.

همکاری با پینک فلوید
شهرت و معروفیت آلن هنگامی که با پینک فلوید در آلبوم Dark Side Of The Moon همکاری کرد به اوج خود رسید و باعث شد تا برای اولین بار در بسیاری از گرامی ها کاندید دریافت جایزه گردد.

آلن خیلی زود دست به رسیک بزرگی زد و آن این بود که با گروه Pilot انگلیسی همکاری کرد و البته در این راه به موفقیت چشمگیری هم رسید. اگر قطعه Oh Ho Ho It’s Magic را شنیده باشید، متوجه موفقیت او خواهید شد. پس از آن با ال استوارت (Al Steward) سه آلبوم موسیقی و دو ترانه تک Year Of The Cat و Time Passages را کار کرد.

گفتگوی هارمونیک



آلبومهای اختصاصی آلن پارسونز



آلن پارسونز در کنار کار با اریک وولفسون (Eric Woolfson ) مدیر و ترانه سرای بزرگ، تصمیم گرفت تا به ضبط آنچه خود در موسیقی بدان علاقه دارد نیز بپردازد. به این شکل پروژه بزرگ طولانی مدت آلن شکل گرفت. او گهگاه در ضبط کارهایش کیبورد می زد و به ندرت هم می خواند. البته در ابتدا طرحی که او در ذهن داشت با حضور جمعی از خوانندگان و نوازندگان آماتور پایه ریزی شد، اما در میان آنها با آرتور براون (Arthur Brown) ، آلن کلارک (Allan Clarke) و ایان بیرنسون (Ian Bairnson) گیتاریست نیز همکاری کرد.

اولین آلبوم اختصاصی
در سال ۱۹۷۶ آلبوم اختصاصی او با تم داستانهایی درباره دین و تصویر سازی مشابه آنچه در نوشته های ادگار آلن پو دیده می شد منتشر گشت. از سویی دیگر شباهت زیادی با قصه های علمی آیزاک آسیموف نیز داشت. بعد از این موفقیت در سال ۱۹۷۸ او برای ضبط آلبوم EVE به موناکو رفت تا در سال ۱۹۷۹ به همراه لوسیفر (Lucifer) شماره یک جدول اروپا باشد.

سکونت در موناکو تاثیر چشمگیری در آلبوم The turn of a friendly card داشت، این آلبوم در ۱۹۸۰ و در پاریس ضبط شد. دو قطعه از ترکهای این آلبوم با نامهای Game People و Timeدو از موفق ترین ترانه های وی بودند. پس از این موفقیت او به انگلیس بازگشت و آلبوم Eyein the Sky را که از موفقترین کارهای موسیقی راک زمان خود (۱۹۸۶) بود تهیه کرد. موفقیتهای بعدی او با ضبط آلبوم Ammonia Avenue در سال ۱۹۸۵، Stereotomy سال ۱۹۸۶ و Gaudi سال ۱۹۸۷ به اوج خود رسید.

به ترک اول از آلبوم A Valid Path بنام Return To Tunguska که با حضور و همکاری افتخاری دیوید گیلمور اجرا شده است گوش کنید :

قسمت اول
قسمت دوم

تئاتر موزیکال وین
اما باید گفت که برجسته ترین اثر او در یک تئاتر موزیکال بود که در سال ۱۹۹۰ بیش از ۱۲ ماه در وین روی صحنه بود. اریک و آلن پس از آن راهشان را از هم جدا کردند، اریک حرفه اش را در همان حیطه تئاترهای موزیکال ادامه داد در حالیکه پارسونز حس کرد نیاز دارد تا به اجرای کنسرتهای زنده روی صحنه پرداخته و ضبط موسیقی مورد علاقه اش به حالت سمفونیک – راک را ادامه دهد.

اینگونه نیز شد و همکاری طولانی مدت او با بیرنسون و استوارت الیوت (درامر) با آلبوم Try Anythings Once در سال ۱۹۹۴ و The Time Machine در سال ۱۹۹۰ به ثمر نشست. در طی همین دوران تور زنده سرتاسری اروپای وی و گروهش مخاطبان بسیاری را به سوی سالنهای کنسرت کشاند. او همچنین شوهای زنده و متفاوت و خاصی را با کسانی مثل رینگو استار (Ringo Starr)، جان اندرسون (Jon Anderson) ،آلیس کوپر (Alice Cooper)، جان انت ویستل (John Entwistle) و آن ویلسون (Ann Wilson) روی صحنه اجرا کرد.

یکی از نام آشنا ترین و البته مشهورترین قطعاتی که آلن با گروه نوازنده های خود اجرا نمود قطعه ای بود که در شیکاگو بولز روی صحنه برد. جرج مایکل خواننده آمریکایی در فیلم IMAX از قطعات وی استفاده کرد و شاید پرطرفدارترین قطعه ساخته او در فیلم مایک میرز (آستین پاورز) باشد. سبک موسیقی و شیوه آلن در دوره خود یکی از بهترینهای الکترونیک و در ژانری که The Crystal Method را شامل می شد بسیار قابل توجه بود.

آلن می گوید: “هنر واقعی در تغییر و دگرگونی است و من احساس میکنم نیاز دارم تا صدای بخشهای مختلف یک قطعه را با حفظ ارزشهایش مطابق میل و اندیشه خودم ترکیب کنم. موسیقی الکترونیک یکی از مقوله های هنر بود که پیشرفت بسیار سریع و قابل توجهی دارد، ضمن اینکه از تکنولوژی جدید نیز بهره می برد.”

آلن همچنین در صدابرداری قطعات زیادی برای رسانه رادیو ساخته و الحق در حرفه صدا برداری دانشمند زمان خو د است. اغلب در سخنرانیهایی که در مورد حرفه صدابرداری و مهندسی ضبط برگزار می شود به عنوان سخنران حضور داد. آخرین سخنرانی او در سال ۱۹۹۸ در میان مهندسین صدابردار با عنوان ” اجتماع مهندسین صدابرداری” سر و صدای عجیبی به پا کرد. وی در حال حاضر هم به همراه همسر و دو دختران نوجوانش (تابیتا و بریتنی) در سانتا باربارای کالیفرنیا زندگی میکند.

گفتگوی هارمونیک


آلن پارسونز و Dark Side of the Moon



مصاحبه مجله Guitar World در February 1993 با آلن پارسونز

جادوگر استودیو، آلن پارسونز، با تواضع و فروتنی می گوید: “همکاری با پینک فلوید آرزوی هر مهندسی است و من کوشیدم این فرصت را غنیمت شمرم. Dark Side of the Moon نقطه عطفی در زندگی حرفه ای من بود و مرا به شدت به شوق آورد. این کار برای من اهمیت زیادی داشت و باید آن را به بهترین نحو به انجام می رساندم.”

پارسونز پاداش ذوق و ظرافتی را که در این آلبوم به خرج داده بود به خوبی دریافت کرد، جایزه گرامی به خاطر بهترین مهندسی آلبوم در ۱۹۷۳ به وی تعلق گرفت و “نیمه تاریک ماه”، ۱۴ سال متمادی در صدر جدول فروش یکه تازی می کرد.

نقش پارسونز در این آلبوم تنها به یک مهندس محدود نبود؛ او را می توان معمار اصلی اصوات پینک فلوید به شمار آورد. علاوه بر ضبط موسیقی آسمانی گروه، پرداخت استادانه و میکساژ سه بعدی پرآوازه این آلبوم، پارسونز مسئولیت خلق اصوات پس زمینه مانند صدای تپش قلب، صدای پا، تیک تاک ساعت، صدای هواپیما و صندوق پول را برعهده داشت.

چنان که انتظارش می رفت پارسونز به سختی می توانست جزئیات وقایع بیست سال پیش را به خاطر آورد؛ با این حال کوشید سؤالات ما در زمینه این رویداد مهم هنری را بی پاسخ نگذارد.

چه طور شد که مهندس پینک فلوید شدید؟
خوب به خاطر شغل من در استودیوی Abbey Road بود. Atom heart mother را من میکس کردم. آن ها از کارم خوششان آمد و برای کار روی Dark Side of the Moon استخدامم کردند.

صدای سه بعدی Dark Side of the Moon در طول زمان شکل گرفت یا از همان آغاز پروژه، طرح ریزی شد؟
صحبت خاصی نشد ولی پینک فلوید به تولید صفحه های منحصر به فرد – مثل خودگروه – مشهور بود و بدیهی بود که طالب چیزی استثنایی هستند.

چه خاطراتی از آن روزها دارید؟
یادم می آید هر چند وقت یکبار تنهایم می گذاشتند و من بودم و کار دشوار میکساژ. در آن روزها گروه کمدی مانتی پایتن (Monty Python ) خیلی طرفدار داشت و اعضای پینک فلوید برای تماشای آن ها در تلویزیون به دفعات استودیو را ترک می کردند. من می ماندم و کار می کردم و در همین اوقات بود که بهترین ایده ها به ذهنم خطور کردند.

مثلا” اضافه کردن صدای پا به سکانس On the Run کار من بود. هیچ یک از اعضای گروه حضور نداشتند؛ فقط من بودم و دستیارم، پیتر جیمز. پیتر بیچاره می دوید عقب و جلو، من هم ضبط می کردم. یادم می آید با گفتن “تندتر نفس بزن” (breath harder) راهنمایی اش می کردم. ( می خندد)

همچنین بانی ساعت ها در قطعه Time من بودم. در اصل صدای ساعت ها را در یک عتیقه فروشی ضبط کردم. صدای هر ساعت جداگانه ضبط شد، بعد با هم قاطیشان کردیم.

آیا پینک فلوید بیش تر مواد و مصالح این آلبوم را در استودیو ساخت؟
در واقع نه. آن ها پیش تر، قبل از آن که به استودیو بروند، نسخه ای از Dark Side of the Moon را در کنسرت اجرا کرده بودند. در اول به آن می گفتند Eclipse.

On The Run چطور ؟ همیشه خیال کرده ام این قطعه در استودیو ساخته شده.
درست است. On The Run استثنا است و پیش تر حاصل کار دیوید گیلمور در استودیو بود. گیلمور برنامه ای تصادفی به یک سینتی سایزر قدیمی VCS3 داد و آزمایش کرد تا به آنچه مورد نظرش بود رسید. تمام صداهای اصلی، اعم از صداهای بم و کوبه ای، به صورت مونو از همان سینتی سایزر گرفته شد. خنده دار است، چون خیلی ها فکر می کنند On the Run ترکیبی از صداگذاری های متعدد است. حقیقتا” کار منحصر به فردی است.

چه عوامل تکنولوژیکی در صدای بسیار مدرن این آلبوم مؤثر واقع شدند؟
Dark Side of the Moon زمانی ضبط شد که سیستم های چهارباندی در شرف به وجود آمدن بود. برای نمونه بیش تر جلوه های صوتی این آلبوم ذهنا” برای پخش چهارباندی طراحی شد؛ به ویژه درآمد Money. بنا بود هر بخش از صدای صندوق پول از بلندگوی دیگری صادر شود. لذا وقت زیادی صرف ضبط کردن هر پاره از جلوه صوتی روی کانال های مجزا شد. بدیهی است که هیچ کس خبر نداشت که سیستم های چهارباندی سرانجام به شکست خواهد انجامید ولی باید بگویم که احتمالا” فکر کردن در شرایط چهارباندی باعث شد در ضبط جلوه ها سنجیده تر و حساب شده تر عمل کنیم.

صدای گیتار دیوید گیلمور در Money بسیار چشمگیر است. نحوه ضبطش را به یاد دارید؟
دیوید گیلمور به سیستم صوتی اش بسیار مسلط بود. در اتاق کنترل، ما به ندرت به صدای گیتار او جلوه می افزودیم. به طور کلی صدایی که در آلبوم می شنوید تقریبا” همان چیزی است که از آمپلی فایر او بیرون می آمد.

از چه نوع بوردی استفاده می کردید؟
از نوعی بورد ۱۶ شیاره سفارشی. گفته اند ما از بورد ۲۴ استفاده کردیم ولی چنین نیست.

فکر میکنی Dark Side of the Moon می توانست با استفاده از دستگاههای دییجیتالی بی روح امروز ضبط شود؟
چرا نشود؟ این آلبوم تلفیقی است از چهار نفر آدم با استعداد، چند ترانة خوب و ایده های خوب. تنها فرقی که امروز با آن روزها کرده است این است که این روزها دیگر صداهای تولید شده، بکر و اصیل به نظر نمی رسند. جعبه های سیاه ژاپنی کار تولید صدا را بسیار آسان کرده است ولی حاصل کار لزوما” بکر و اصیل به نظر نمی آید. آن موقع ها چنین چیزی حقیقتا” کار می برد.

ایجاد جلوه وقفه (Delay) روی آهنگ Us and Them، به معنی واقعی کلمه نوعی جنگ پر دردسر بود. برای نیل به این جلوه، وقت عظیمی را صرف لینک کردن بخش های دالبی و دستگاه های هماهنگ کننده، با سرعت غیر حقیقی کردیم. «ما و ایشان» تماما” با توسل به وقفه های نوار ساخته شد، زیرا وقفه های دیجیتالی در آن زمان وجود نداشت. این ها همه، ساعت های زیادی وقت می گرفت.

تا آن جا که می دانم، شما در ایجاد نسخه دیسکی Dark Side of the Moon کمک کرده اید.
درست است. جیمزگاثری (James Guthrie) که بعد از من مهندس گروه پینک فلوید شد، به من تلفن کرد. او سرپرستی ایجاد نسخة دیسکی را به عهده داشت و مقداری اطلاعات فنی لازم داشت. اتفاقا” من نزدیکی های استودیویی بودم که او کار تبدیل را انجام می داد و به آن جا رفتم. نوارهای مادر وضعیت نسبتا” خوبی داشتند فقط باید به انتهای شیارها اندکی درخشندگی می افزودیم. نتیجه کار خیلی راضی ام و فکر می کنم این نسخه، نسخه نهایی Dark Side of the Moon باشد.

گفتگوی هارمونیک







برچسب ها : 80s , classic rock , electronic , progressive rock , rock ,
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد