دیسکوگرافی
فروش مجموعه آلبوم های موسیقیدیسکوگرافی
فروش مجموعه آلبوم های موسیقیدیسکوگرافی Bob Marley
موسیقیدان و خواننده مشهور reggae
سبک : reggae, roots reggae, bob marley, ska
آلبوم های در این مجموعه :
- African Herbsman
- Best Of The Wailers
- Burnin’
- Catch A Fire
- Chant Down Babylon
- Confrontation
- Exodus
- Keep On Skanking
- Legend
- Live At The Lyceum
- Live Jam
- Live!
- Natural Mystic
- Rastaman Vibration
- Rock to the Rock
- Satisfy My Soul
- Selassie is the Chapel
- Survival
- Talking Blues
دیسکوگرافی Björk
مجموعه آلبوم های Björk
سبک :
Electronica, alternative rock, trip hop
لیست آلبوم های در این مجموعه :
Bjork – Bjork (1977)
Bjork – Debut (1993)
Bjork – Declare Independence EP
Bjork – Drawing Restraint 9 (2005)
Bjork – Earth Intruders
Bjork – Gling-Glo’ (1990)
Bjork – Homogenic (1997)
Bjork – Innocence
Bjork – Medula (2004)
Bjork – Post (1995)
Bjork – SelmaSongs (2000)
Bjork – Vespertine (2001)
Bjork – Volta (2007)
Bj”rk – Telegram (1996)
Cocoon CD1
Cocoon CD2
Hidden Place CD
Hidden Place CDL
It’s In Our Hands CD1
It’s In Our Hands CD2
KUKL – Holidays in Europe
KUKL – The Eye (1984)
Pagan Poetry CD
Pagan Poetry CDL
هنرمندان مشابه :
Pan Sonic
Laika
Madonna
µ-Ziq
808 State
Scala
Moloko
Autechre
Garbage
Crystal Waters
The Black Dog
Eivør Pálsdóttir
Lizzy Mercier Descloux
Whale
The Beloved
White Town
Broadcast
Sneaker Pimps
Cibo Matto
Primal Scream
Morcheeba
تحت تاثیر هنرمندان :
۸۰۸ State
Underworld
William Orbit
Saint Etienne
Siouxsie and the Banshees
The Orb
Peter Gabriel
New Order
Kraftwerk
Massive Attack
Joni Mitchell
Kate Bush
Cocteau Twins
David Bowie
Dead Can Dance
پیروان و دنباله رو ها :
Johannes Brahms
Ferdinando Carulli
Carl Czerny
Franz Schubert
Robert Simpson
Michael Tippett
Richard Wagner
Jon Schmidt
Nikolai Petrov
Gavin Coyle
Alfred Brendel
Marcus Satellite
Halfpenny Marvel
مقاله های مرتبط :
Björk
Björk first came to prominence as one of the lead vocalists of the avant pop Icelandic sextet the Sugarcubes, but when she launched a solo career after the group’s 1992 demise, she quickly eclipsed her old band’s popularity. Instead of following in the Sugarcubes’ arty guitar rock pretensions, Björk immersed herself in dance and club culture, working with many of the biggest names in the genre, including Nellee Hooper, Underworld, and Tricky. Debut, her first solo effort (except for an Icelandic-only smash released when she was just 11 years old), not only established her new artistic direction, but it became an international hit, making her one of the ’90s most unlikely stars.
Though the title of Debut implied that it was Björk’s first-ever solo project, she had actually been a professional vocalist since she was a child. When she was in elementary school in Reykjavik, she studied classical piano and, eventually, her teachers submitted a tape of her singing Tina Charles’ “I Love to Love” to Iceland’s Radio One. After “I Love to Love” was aired, a record label called Falkkin offered Björk a record contract. At the age of 11, her eponymous first album was released; the record contained covers of several pop songs, including the Beatles’ “Fool on the Hill,” and boasted artwork from her mother and guitar work from her stepfather. Björk became a hit within Iceland and was not released in any other country.
Björk’s musical tastes were changed by the punk revolution of the late ’70s; in 1979, she formed a post-punk group called Exodus and, in the following year, she sang in Jam 80. In 1981, Björk and Exodus bassist Jakob Magnusson formed Tappi Tikarrass, which released an EP, Bitid Fast I Vitid, on Spor later that year; it was followed by the full-length Miranda in 1983. Following Tappi Tikarrass, she formed the goth-tinged post-punk group KUKL with Einar Orn Benediktsson. KUKL released two albums, The Eye (1984) and Holidays in Europe (1986), on Crass Records before the band metamorphosed into the Sugarcubes in the summer of 1986.
The Sugarcubes became one of the rare Icelandic bands to break out of their native country when their debut album, Life’s Too Good, became a British and American hit in 1988. For the next four years, the group maintained a successful cult following in the U.K. and the U.S. while they were stars within Iceland. During 1990, Björk recorded a set of jazz standards and originals with an Icelandic bebop group called Trio Gudmundar Ingolfssonar. The album, Gling-Gló, was released only in Iceland. By 1992, tensions between Björk and Einar had grown substantially, which resulted in the band splitting apart.
Following the breakup of the group, Björk moved to London, where she began pursuing a dance-oriented solo career. The previous year, she had sung on 808 State’s “Ooops,” which sparked her interest in club and house music. Björk struck up a working relationship with Nellee Hooper, a producer who had formerly worked with Soul II Soul and Massive Attack. The first result of their partnership was “Human Behaviour,” which was released in June of 1993. “Human Behaviour” became a Top 40 hit in the U.K., setting the stage for the surprising number three debut of the full-length album, Debut. Throughout 1993, Björk had hit U.K. singles — including “Venus as a Boy,” “Big Time Sensuality,” and the non-LP “Play Dead,” a collaboration with David Arnold taken from the film Young Americans — as well as modern rock radio hits in the U.S., and in both countries she earned rave reviews. At the end of the year, NME magazine named Debut the album of the year, while she won International Female Solo Artist and Newcomer at the BRIT Awards; Debut went gold in the U.S. and platinum in the U.K.
During 1994, Björk was relatively quiet as she recorded her second album with Nellee Hooper, Tricky, 808 State’s Graham Massey, and Howie B of Mo’ Wax Records; she also released a remix EP, co-wrote the title track for Madonna’s Bedtime Stories, and performed on MTV Unplugged that same year. “Army of Me,” the first single from Björk’s forthcoming album, was released as a teaser single in the spring of 1995; it debuted at number ten in the U.K. and became a moderate alternative rock hit in the U.S. Post, her second album, was released in June of 1995 to positive reviews; it peaked at number two in the U.K. and number 32 in the U.S. Post matched its predecessor in terms of sales and praise, going gold in the U.S. and helping her earn her second BRIT Award for Best International Female Artist. Post yielded the British hit singles “Isobel” (number 23), “It’s Oh So Quiet” (number four), and “Hyperballad” (number eight), yet her singles failed to make much headway on American radio or MTV. Late in 1996, Björk released Telegram, an album comprised of radical remixes of the entire Post album, in the U.K.; Telegram was released in America in January 1997.
Homogenic, her most experimental studio effort to date, followed later that same year and spawned many remix releases in the next few years to follow. In the spring of 2000, she was named Best Actress by jurors at the Cannes Film Festival for her work in Lars Von Trier’s Palme d’Or-winning Dancer in the Dark. Selmasongs, her score for the film, reunited Björk with her Homogenic collaborator Mark Bell and arrived in the fall of 2000, just in time for Dancer in the Dark’s U.S. release. The full-length follow-up, Vespertine, was released one year later. She released a Greatest Hits collection and the Family Tree box set late in 2002. After performing a few dates in 2003, Björk geared up for a busy 2004, which included the release of her all-vocals and vocal samples-based album Medúlla and a performance of one of its songs, “Oceania,” at the 2004 Summer Olympics in Athens, Greece.
The soundtrack to Drawing Restraint 9, a film by multimedia artist Matthew Barney, arrived in 2005 and also featured contributions from Will Oldham. Released in 2007, Volta returned to the more playful, percussive side of Björk’s music and included collaborations with Timbaland, Toumani Diabaté, Antony Hegarty, and an all-female Icelandic choir. Her tour supporting the album was a lavish affair, as chronicled in the 2009 set Voltaic
دیسکوگرافی Axiom of Choice
مجموعه آلبوم های گروه تلفیقی سنتی ایرانی Axiom of Choice
سبک :
persian, world, world fusion, iranian, middle eastern
لیست آلبوم های در این مجموعه :
Axiom of Choice – [Beyond Denial]
Axiom of Choice – [Niya Yesh]
Unfolding
هنرمندان مشابه :
Niyaz
Hossein Alizadeh
Shahram Nazeri
Vas
Mamak Khadem
مقاله های مرتبط :
Axiom of Choice
Axiom of Choice به معنی اصل گزینش،نام گروه موسیقی است مهاجر ومقیم آمریکا با رهبری رامین ترکیان و صدای مامک خادم. سبک اونها ریشه در موسیقی سنتی ایرانی داره اما استفاده از سازهای غربی و شرقی و ترکیب نواهای مختلف کشور های دیگه به موسیقی اونها طنینی جهانی بخشیده
این گروه تا به حال سه آلبوم منتشر کردن: فرای انکار – نیایش و گشایش. در سفری که به ایران داشتن، مامک خادم در کنار فعالیت های دیگه اش به آموزش موسیقی پرداخت و رامین ترکیان هم از این فرصت استفاده کرد تا با هنرمندان دیگه آشنا بشه و پل ارتباطی محکمتری با ایران و فضای هنری اش برقرار کنه.
یکی از آرزوهای این دو نفر همیشه این بوده که در ایران کنسرت اجرا کنن که البته اینکار مستلزم تغییراتی در نحوه اجراست. از اونجایی که خواننده اصلی این گروه یک زنه، محدودیت هایی رو باید در نظر گرفت
مامک خادم که خواننده اصلی گروهه و با ظرافت خاصی صداش رو با تمام این ترکیب ها تغییر می ده، اعتقاد داره که اگر گروه مجبور به خود سانسوری بشه و هویت خودش رو از دست بده، کنسرتی نخواهند داشت.
در عین حال به عقیده رامین ترکیان هر محدودیتی یک خلاقیتی هم به همراه میاره. اینه که شاید بشه با همخوانی این محدودیت رو رفع کرد و در عین ارائه کاری متفاوت، هویت این گروه رو هم حفظ کرد
تغییرات در نحوه اجرا، خواسته این گروهه. همونطور که طی ده – دوازده سال گذشته موسیقیشون در حال تغییر بوده، از نحوه کار گرفته تا نوازندگان و سازها و در هر آلبوم با نوع جدیدی از کار این گروه آشنا می شیم.
رامین ترکیان در مورد سبک موسیقی این گروه گفت: ” موسیقی ما در درجه اول موسیقی ایرانیه، موسیقی ایرانی مهاجره. این برای ما خیلی اهمیت داره. چون ما سالهاست که خارج از ایران زندگی می کنیم و خواه ناخواه گوشمون به انواع موسیقی عادت کرده. ما سعی کردیم با استفاده از دستگاه های ایرانی ولی خارج از اون چارچوب کار کنیم برای همین کارمون متفاوت به نظر می رسه
نام این گروه، اصل گزینش(Axiom of Choice)، یک عبارت در ریاضیات است و دلیل انتخاب این اسم رو رامین ترکیان این طور توضیح داد: ” در دنیای ریاضی که همه چیز باید با دلیل و منطق توجیه بشه، یک چیز نیاز به توجیه ندارد آنهم عناصی است که انتخاب می کنیم، ما هم به این دلیل که از گوشه های موسیقی دستگاهی ایران، به روش خودمون استفاده کردیم، میخواستیم که همه بدونند این انتخاب آگاهانه بوده و حق هر هنرمنده”
معرفی گروه (اصل گزینش) Axiom of Choice
این گروه توسط رامین ترکیان رهبر و آهنگساز (نوازنده گیتار و سازهای زهی) و محمد محسن‌زاده نوازنده پرکاشن و تهیه‌کننده در سال ۱۹۹۲ تشکیل شد.
در فاصله‌ای کم مامک خادم به عنوان خواننده به آنها پیوست و گروه رسما آغاز به کار کرد.
اعظای اصلی این گروه را رامین ترکیان به عنوان سرپرست،نوازنده گیتار ربع‌پرده و نوازنده دیوان و مامک خادم به عنوان خواننده و نوازنده دف تشکیل می‌دهند.
دیگر اعظای اصلی گروه عبارتند از:روبن هاراتونیان نوازنده دودوک ،زرنا و کلارینت،آندره هاراتونیان نوازنده سازهای کوبه‌ای و دمیتریوس مالیس نوازنده گیتار . این گروه در آثارش از نوازندگان بسیار استفاده میکند که از جمله نوازندگان ایرانی می‌توان به همکاری مسعود شعاری نوازنده سه‌تار در آلبوم نیایش، همکاری پژمان حدادی نوازنده تمبک در آلبوم ورای انکار،همکاری سعید فرجپوری نوازنده کمانچه و شهاب فیاض نوازنده نی در آلبوم گشایش اشاره کرد.
آلبوم نیایش از این گروه در سال ۲۰۰۲ میلادی برنده جایزه سالانه NAV در بخش موسیقی ملل شد.
فعالیت گروه اصل گزینش در حال حاضر متوقف شده است و نوازندگان این گروه به فعالیت‌های دیگر مشغول‌اند.رامین ترکیان به همراه همسرش اعظم علی در گروه موسیقی تلفیقی-ایرانی نیاز مشغول به فعالیت می‌باشد. مامک خادم نیز در حال حاظر به طور شخصی به فعالیت می‌پردازند و آلبوم جستجو را همراه با موسیقیدان ایرانی جمشید شریفی منتشر کرده‌است.
نام گروه Axiom of Choice از اصطلاح Axiom of Choice که یکی از مباحث بزرگ در ریاضیات است، به معنای اصل گزینش برگرفته شده می‌باشد.
دلیل انتخاب آن را هم رامین ترکیان اینطور بیان میکند:
“در دنیای ریاضی که همه چیز باید با دلیل و منطق توجیه شود، یک چیز نیاز به توجیه ندارد آنهم عناصری است که انتخاب می کنیم. ما هم به این دلیل که از گوشه های موسیقی دستگاهی ایران، به روش خودمان استفاده کردیم این نام را برگزیدیم. با این کار قصد داریم که همه بدانند این انتخاب آگاهانه بوده و حق هر هنرمند.”
سبک این گروه ریشه در موسیقی سنتی ایرانی داشته، اما استفاده از سازهای غربی و شرقی و ترکیب نواهای مختلف کشورهای دیگر به موسیقی آنها طنینی جهانی بخشیده است.
رامین ترکیان در مورد سبک موسیقی گروه خود می‌گوید:
“موسیقی ما در درجه اول موسیقی ایران است، موسیقی ایرانی مهاجر. این برای ما بسیار اهمیت دارد. چون ما سالهای زیادی است که در خارج از ایران زندگی می کنیم و بی‌اختیار گوشمان به انواع موسیقی عادت کرده است. ما سعی می‌کنیم با استفاده از دستگاههای ایرانی ولی خارج از آن چارچوب کار کنیم.”
ذهن بسیار خلاق رامین ترکیان برای ساخت آثار و صدای دلنشین و زیبای مامک خادم کارهای این گروه را کاملا متفاوت کرده است. سبک آلبومهای این گروه در زیر مجموعه New Age قرار می‌گیرد.
persian-singers.com
دیسکوگرافی Arnd Stein
مجموعه آلبوم های آرام بخش و موسیقی درمانی دکتر Arnd Stein
سبک :
new age, relaxing, calm, nature sounds, wellness
لیست آلبوم های در این مجموعه :
Harmonie1
Harmonie2
Harmonie4
IndianSummer
MagicMoments
SoundsForest
TopHits
Troume
WellnessMusik
GesunderSchlaf
MeeresrauschenSeascapes
هنرمندان مشابه :
Back to Earth
7and5
Tony O’Connor
Catherine Duc
Thors
مقاله های مرتبط :
Dr. Arnd Stein, born in Germany in 1946, is first and foremost a Psychotherapist. He started using his piano skills and various skills with musical instruments with his patients and discovered the applicability of music as part of a treatment.
He makes and produces all his album himself and is not affiliated with the German RIAA (GEMA). Check his site for more information. http://www.vtm-stein.de/arnd_stein.htm
دیسکوگرافی Archive
سبک : trip-hop, alternative, electronic, progressive rock, rock
آلبوم های در این مجموعه :
- ۱۹۹۶ – Londinium
- 1999 – Take My Head
- 2002 – Again SP
- 2002 – Live a France Inter
- 2002 – Numb SP
- 2002 – You All Look The Same To Me
- 2003 – Michel Vaillant Soundtrack
- 2004 – Noise
- 2004 – Unplugged
- 2006 – Lights
- 2007 – Live At The Zenith
دیسکوگرافی Antimatter
مجموعه آلبوم های Antimatter متشکل از Mick Moss و Duncan Patterson آهنگساز و بیسیست سابق گروه Anathema
سبک :
dark ambient, melancholic, progressive rock, ambient, darkwave,Alternative rock,Gothic rock
لیست آلبوم های در این مجموعه :
۲۰۰۲ – A Dream For The Blind
2002 – Saviour
2005 – Planetery confinement
Antimatter – Leaving Eden (2007)
Antimatter Lights Out
Live @ An Club 2009
اعضای گروه :
Mick Moss
اعضای سابق گروه :
Duncan Patterson
هنرمندان مشابه :
Anathema
Íon
Lunatic Soul
Riverside
Danny Cavanagh
Nosound
مقاله های مرتبط :
Antimatter
گروه Antimatter پروژه‌ای از bassist طولانی‌مدت گروه Anathema یعنی Duncan Patterson است، کسی که از این پیشگامان doom/death جدا شد، آنهم در اواسط دوره‌ای که Anathema داشت به سمت محدوده و گستره‌ی راک پینک‌فلویدی حرکت می‌کرد. او با گیتاریستی بنام Michael Moss زوجی را تشیکل داد. Michael Moss کسی بود که تمایل داشت محدوده‌های ناشناخته‌ای از موسیقی را کشف کند. این دو نفر برای یاری‌‌جستن در این پروژه، از دو نفر بنام‌های Michelle Richfield و Hayley Windsor به عنوان وکال مهمان برای اولین آلبوم کامل خود همکاری خواستند. نتیجه آلبومی بود بنام Saviour که از حضور شخصی برجسته بنام Danny Cavanagh (مؤسس گروه Anathema) بهره‌مند بود. یک سال بعد آلبوم دوم آنها بنام Lights Out، و آلبوم سوم در سال ۲۰۰۵ بنام Planetary Confinement منتشر شد (هر سه آلبوم توسط کمپانی The End Records منتشر شد).
هنوز مدت‌زیادی از تکمیل آلبوم سوم نگذشته بود که Patterson گروه را ترک کرد تا گروه جدیدش Íon را شروع کند. ولی با این‌حال Moss کار را ادامه داد و آلبوم چهارم این پروژه بنام Leaving Eden را به همراهی گیتاریست آناتما Danny Cavanagh منتشر کرد.
آلبومهای آغازین گروه Antimatter، یعنی Savior و Lights Out، روی وکال‌های ملودیک (اغلب وکالیست‌های زن) و عناصر dark electronica متمرکز بود و روی مرز بین gothic و trip hop در حالت توازن قرار داشت. آلبوم سوم، Planetary Confinement، نقطه‌ی شروعی بود برای تغییر مسیر به سمت صدای اکوستیک‌تر برپایه‌ی راک مالیخولیایی. Mick Moss در آلبوم چهارم، Leaving Eden، به عنوان تنها آهنگ‌نویس و خواننده، به حرکت در این سمت ادامه داد و همچنین نقش گیتار الکتریک را برجسته‌تر کرد. نتیجه‌ی کار آلبومی بود با صدای سنگین‌تر که ردپای کوچکی از سبک اولیه‌ی Antimatter در آن نمایان بود.
harmonyage.com
دیسکوگرافی Anthrax
مجموعه آلبوم های Anthrax
سبک :
Heavy metal, thrash metal, speed metal
لیست آلبوم های در این مجموعه :
(۱۹۸۴) Fistful of metal
(1985) Armed & Dangerous
(1985) Spreading the disease
(1987) Among the living
(1987) I’m The Man
(1988) State Of Euphoria
(1989) Penikufesin
(1990) Persistence of time
(1991) Attack Of The Killer B’s
(1993) Sound Of White Noise
(1994) The Island years (Live)
(1995) Stomp 442
(1998) Volume8 – The threat is real
(1999) Anthrax Inside Out [Japan EP]
(1999) Return Of The Killer A’s
اعضای گروه :
Scott Ian
Charlie Benante
Frank Bello
Rob Caggiano
John Bush
اعضای سابق گروه :
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Anthrax_band_members
هنرمندان مشابه :
Sacred Reich
Morgoth
Manowar
Pantera
Autopsy
The Dead Youth
Vendetta
Hell Bastards
Sabbat
Sacred Denial
Bolt Thrower
Cancer
Jerry’s Kids
Death
Leeway
Public Enemy
Full Scale
Overkill
Faith No More
Dark Angel
Tankard
پیروان و دنباله رو ها :
Wehrmacht
Last Exit
Biohazard
Coven
Suffocation
The Dillinger Escape Plan
Disturbed
Bleeding Through
The Black Dahlia Murder
Skeletor
Sanctity
House of Heavy
تحت تاثیر موسیقیدان ها و گروه های :
Bad Brains
Judas Priest
Discharge
Fear
The Mentors
House of Heavy
Anvil
Kiss
Venom
Iron Maiden
Run-D.M.C.
The Sex Pistols
Black Sabbath
Motörhead
مقاله های مرتبط :
انترکس
انترکس (به انگلیسی: Anthrax) نام یک گروه هوی متال آمریکایی است که در ژوئن ۱۹۸۱ در شهر نیویورک شکل گرفت. آنها از ترکیب سرعت و هیجان هاردکور پانک با گیتار نواختن و خواندن سبک متال، موفق شدند در آلبوم‌ها اولیه‌شان ژانر جدیدی از موسیقی هوی متال را پدید آورند.[۱]
انترکس در دههٔ ۸۰ میلادی به یکی از محبوب‌ترین گروههای سبک ترش متال تبدیل شدند و در سالهای پایانی آن دهه-که دوران همه‌گیر شدن ترش متال بود- از آنها به همراه مگادث، اسلیر و متالیکا با عنوان “big four” (چهار بزرگ) ترَش یاد می‌شد.
از انترکس به‌عنوان اولین گروهی که موسیقی متال را با شیوهٔ خوانندگی رپ درهم آمیختند یاد می‌شود.
دیسکوگرافی Anouar Brahem
عود نواز برجسته و مدرن موسیقی , یکی از نامداران موسیقی تلفیقی
سبک : jazz, world, arabic, oud, world music
آلبوم های در این مجموعه :
- Anouar Brahem Trio – Astrakan cafe
- Barzakh
- Charmediterraneen
- Conte de l’ incroyable amour
- Khomsa
- Le Voyage De Sahar
- Le pas du chat noir
- Madar
- Thimar
- Vague
دیسکوگرافی Anathema
مجموعه آلبوم های Anathema
سبک :
Alternative rock , doom metal, progressive metal, progressive rock, atmospheric, metal
لیست آلبوم های در این مجموعه :
۱۹۹۰ – An Illiad of Woes (Demo)
1991 – All Faith Is Lost (Demo)
1992 – Crestfallen
1993 – Serenades
1995 – Pentecost 3
1995 – The Silent Enigma
1996 – Eternity
1998 – Alternative 4
1999 – Judgement
2001 – A Fine Day To Exit
2003 – A Natural Disaster
2006 – A Moment In Time
Anathema – Hindsight (2008)
اعضای گروه :
Vincent Cavanagh
Daniel Cavanagh
Les Smith
Jamie Cavanagh
John Douglas
Lee Douglas
اعضای سابق گروه :
Darren White
Duncan Patterson
Shaun Taylor-Steels
Martin Powell
Dave Pybus
هنرمندان مشابه :
Amorphis
Type O Negative
Rotting Christ
Theatre of Tragedy
On Thorns I Lay
Novembers Doom
Danzig
Cradle of Filth
Candlemass
Cemetary
Lake of Tears
Eyehategod
Pyogenesis
Moonspell
Trouble
Cathedral
Paradise Lost
My Dying Bride
مقاله های مرتبط :
بررسی موسیقی Anathema
گروه Anathema آناتما از مرکز شهر لیورپول به تمام هوادارانش درود می‌فرستد. در تابستان سال ۱۹۹۰ گروهی ۵ نفره‌شان تشکیل شد. گروه در ابتدا با نام Pagan Angel شروع به فعالیت بهمراه صدای قوی و خشن خواننده نمود. آنها سبک نمونه دوم متال Doom Metal را با زمینه بزرگی از تواناییهائی که در اختیار داشتند برگزیدند. گروه در نوامبر سال ۱۹۹۰ برای ضبط اولین آهنگ خود با نام An Iliad of Woes وارد استودیوئی محلی شدند.
با ارائه این دمو در ژانویه سال ۱۹۹۱ آنان تصمیم به عوض کردن نام گروه به Anathema آناتما گرفتند که برگرفته شده بود از عبارتی در کتاب مقدس به معنی لعنت خدا.
آناتما بوسیله اجرای مشترک با گروههائی نظیر Bolt Thrower و Paradise Lost حمایت شد. در میان همین اجراها پایگاهی جدی در لیورپول از طرفدارانشان شکل گرفت که آرام آرام و با گذشت زمان تا سراسر اروپا گسترش پیدا کرد. چند ماه بعد آنان با تمرینهای جدیشان تصمیم به ورود به همان استودیوی محلی برای ضبط اثر افسانه‌ای خود با نام All Faith is Lost را گرفتند. آلبومی با همین نام در جولای ۱۹۹۱ منتشر شد. آنها با عرضه این آلبوم سروصدای جنجال‌برانگیزی در مجله‌ها و کلوپهای زیرزمینی ایجاد کردند که سود قابل توجهی نصیب آنها گرداند. آهنگ They Die از این آلبوم در کشور سوئیس منتشر و بوسیله شرکت Witchunt Records ضبط شد که آنهم موفقیتهائی را برای آنها بهمراه داشت.
در اولین اجرای زنده گروه تمامی بلیطها پیش‌فروش شد. شرکت Peaceville Records با آنها تماس برقرار کرد تا ضبط آهنگ Lovelorn Rhapsody را متحمل شود و در اکتبر سال ۱۹۹۲ منتشر شد. آناتما نام آلبوم بعدی خود را The Crestfallen EP نهادند و آنرا در نوامبر همان سال روانه بازار کردند. این آلبوم توسط گروه Hammy تهیه شد. گروه بعد از انتشار این آلبوم تصمیم به برگزاری توری در انگلستان گرفت که از سوی گروه امریکائی Cannibal Corpse حمایت می‌شد. تور با هنرنمایی گروه آناتما به موفقیت بزرگی دست یافت. آنها در این کنسرتها خیلی قوی ظاهر شدند. آناتما دیگر تبدیل به یک گروه باهوش و فعال شده بود و به محض رهایی از پروژه‌ای، بسرعت درگیر کار و ایده‌های جدید خودشان می‌شدند.
آلبوم Serenades در استودیوی آکادمی ضبط شد و در فوریه سال ۱۹۹۳ عرضه گشت. این آلبوم بعنوان بهترین آلبوم ماه برگزیده شد و بخاطر آن نشان Metal Hammer را از آن خود کردند. حتی آلبومشان در شبکه عظیم تلویزیونی MTV هم بعنوان آلبوم ماه شناخته شد. با بدست آوردن این افتخارات آناتما وارد Kerrang شد و شماره ۲ جدول موسیقی امریکا شدند. ویدئوی آهنگ Sweet Tears در کانال MTV طرفداران زیادی را به خود جذب کرد و باعث اضافه شدن هواداران آناتما گردید.
گروه اقدام به برگزاری تور و شرکت در فستیوال و اجرای برنامه‌های پی‌در‌پی نمود که می‌توان از شرکت در ۱۵ تور و فستیوالهای کوتاه اروپائی و نمایش بهمراه گروه My Dying Bride و At The Gates بطور مشترک و چند اجرا با گروه At The Gates نام برد. آنها همچنین ظهور ویژه‌ای در برنامه Headbangers Ball که متعلق به شبکه MTV بود داشتند و پله‌پله به شهرت نزدیک می‌شدند.
در ژانویه سال ۱۹۹۴ اولین تور کامل دور اروپای خود را به اجرا گذاشتند و در فستیوالهایی که در کشورهای رومانی، هلند و بلژیک برگزار می‌شد شرکت نمودند. در همان سال برای ضبط آلبومی کوچک که مدتهایی طولانی انتظارش را می‌کشیدند، وارد استودیو شدند. در آگوست آن سال برای اجرا در فستیوال Independant Rock که قرار بود در کشور برزیل و چند کشور اروپائی دیگر برگزار شود، شرکت نمودند.
پس از موفقیهای پی‌در‌پی، آلبوم بعدی آنها با نام Pentecost III با استقبال چندانی مواجه نشد که شکستی برای آناتمای دیگر معروف محسوب می‌شد. تا اینکه در ماه می سال ۱۹۹۵ تغییراتی در گروه داده شد. خواننده گروه Darren White آنها را ترک گفت و گروه مجبور به استخدام عضو جدید گردید.
کار خوانندگی به دست گیتاریست گروه یعنی Vinnie Cavanagh سپرده شد. پس از انتشار این آلبوم، گروه تصمیم به برگزاری توری در انگلستان گرفت. با این کار آنها این شانس را به هوادارانشان دادند که تغییر سبک در خوانندگی را از نزدیک لمس کنند. در اکتبر سال ۱۹۹۵ گروه اقدام به نشر آلبومی جدید با نام The Silent Enigma نمود که با تغییر محسوس سبک به موفقیت بزرگی نیز دست یافت. مخصوصا درخشش خواننده جدید بهمراه گروه که تلفیقی از تنظیم‌های ارکستری و ملودیهای غمناک با صدایی باشکوهتر از صدای خواننده قبلی که همه آنها دست‌به‌دست هم داده تا گروه به آرزوهای خود نزدیکتر شود.
آلبوم باشکوه بعدی آنها با نام Eternity در نوامبر سال ۱۹۹۶ عرضه شد که پیشرفت موسیقیائی برتری بهمراه رسیدن به نقطه اوج سبک را گواهی می‌نمود. در حالیکه با انتشار این آلبوم و تولید آهنگهایی بزرگ همانند Hope و Eternity Part 2 و Angelica مورد تحسین رسانه‌ها قرار گرفته بودند، گاهی اوقات هم از آنها انتقاد می‌شد.
تلفیقی از سازهای بادی با ملودیهایی که شباهتهای زیادی با کارهای پینک فلوید داشت بهمراه وضوح صدای خواننده ترکیب کاملی را ایجاد کردند. بازهم پس از تولید این آلبوم آنها در فستیوالها و تورهای کامل بدور اروپا شرکت کردند. آناتما همچنان راهش را با بدست آوردن طرفداران پروپا قرص ادامه می‌داد. اولین ویدئوی کامل آنها در می همان سال با نام A Vision of A Dying Embrace که شامل تمام پیشرفتهای آنها با هم بود، می‌شد. در قسمتهایی از این ویدئو اجراهای زنده آنها در کراکو و لهستان که بوسیله گروه My Dying Bride حمایت می‌شد، قابل رویت است.
هرچند موفقیت برای آنها هنوز هم ارزش داشت اما آنها تصمیم به تعویض درامر گروه John Douglas گرفتند که سریعا Shaun Steels را جایگزین او نمودند. در بین زمانیکه درامر عوض شد گروه شروع به کار کردن بروی چند آهنگ از گروههای مختلف نمود که از برجسته‌ترین آنها می‌توان به آهنگهای معروفی از گروه پینک فلوید مانند One of The Few از آلبوم The Final Cut و Goodbye Cruel World از آلبوم The Wall اشاره نمود. شایان ذکر است که راجر واترز عضو اصلی پینک فلوید و سازنده اصلی این آهنگها از درام در آنها استقاده نکرده است.
اثر خارق‌العاده و مشهور آنها به سال ۱۹۹۸ و با عنوان Alternative 4 منتشر شد. تفاوت جنس موسیقیائی در این آلبوم بخاطر دخالتهای پررنگ بیسیست گروه Duncan Patterson بخوبی قابل درک است که آلبوم را تا حدودا ٪۸۰ در انحصار خود قرار داد. البته او در آلبوم قبلیشان آثاری از خود بجای گذاشت که معروفترین آنها همان آهنگ سه قسمتی Eternity می‌باشد. از جمله آهنگهایی که در این آلبوم فکر شنونده را می‌تواند مدتها به خود معطوف کند می‌توان به:
Shroud of False، Lost Control، Inner Silence، Alternative 4 و Regret اشاره نمود.
پایان قسمت دوم…
بعد از درخشش آلبوم موفق Alternative 4 تعویض ناموفق گروه منجر به رکود موسیقی آنان در آلبومهای بعدی شد که آن تعویض بیسیست گروه Duncan Patterson با عضو جدید Dave Pybus بود. بعلاوه Martin Powell نوازنده کیبورد گروه My Dying Bride بطور پاره وقت به آنها ملحق شد. در حرکت جالب توجه دیگر آنها John Douglas درامر و عضو سابق گروه در روزهای پایانی سال به آنها پیوست.
آلبوم بعدی آنها با نام Judgement در ژوئن سال ۱۹۹۹ منتشر شد که با انتقاد جنجال برانگیزی مواجه شد.
از آهنگهایی که در این آلبوم حرفی برای گفتن داشتند می‌توان به آهنگ One Last Good-bye، Deep و Emotional Winter اشاره نمود. گروه در همان سال در فستیوال Dynamo شرکت کرد. Martin Powell به گروه Cradle of Filth پیوست و کیبوردیست قدیمی Cradle of Filth که با آناتما در تورهایشان همکاری داشت بطور عضو دائم در گروه شروع به فعالیت کرد.
کمی قبل از انتشار آلبوم بعدیشان با نام A Fine Day to Exit بیسیست گروه Dave Pybus کسیکه دیگر نتوانسته بود جای Duncan Patterson را در آناتما چه برای هواداران و چه در عرصه آهنگسازی بگیرد اعلام کرد که قصد ترک کردن گروه را دارد تا بیس گروه Cradle of Filth را بعهده گیرد و این کار را انجام داد. George Roberts دوست قدیمی آنها که قدم در جهت برگزاری تورهای آناتما برداشت و کسیکه دورادور از اخبار آناتما مطلع بود بعنوان نیمه وقت جایگزین بیسیست ناموفق گروه شد.
در سال ۲۰۰۲ Danny Cavanagh خواستار ترک گروه شد. طی این امر Duncan Patterson عضو فعال، موفق و قدیمی گروه دوباره به آناتما برگشت. در خلال این جریانات آنها تصمیم به انتشار بهترین آهنگهای خود با نام Resonance 2 گرفتند که شامل کارهای قدیمی‌شان هم می‌شد. این کار دقیقا نماد یک شکست، در پی جریانات ترک اعضاء از گروه بود. هنوز هیچ خبری از آینده آناتما توسط هیچ رسانه‌ای داده نشده است. به امید رسیدن دوباره آناتما به روزهای اوج و فرار از حیطه غرور.
www.anathema.ws
ترجمه: حمید ملا هادی
دیسکوگرافی Alan Parsons
مجموعه آلبوم های گروه The Alan Parsons Project
سبک :
progressive rock, classic rock, rock, 80s, electronic
لیست آلبوم های در این مجموعه :
Alan_Parsons_Project_-_1976_-_Tales_of_Mystery___Imagination
Alan_Parsons_Project_-_1977_-_I_Robot
Alan_Parsons_Project_-_1978_-_Pyramid
Alan_Parsons_project_-_1979_-_Eve
Alan_Parsons_Project_-_1981_-_Eye_in_the_Sky
Alan_Parsons_Project_-_1983_-_Andrew_Powell_and_The_Philharmonia_Orchestra
Alan_Parsons_Project_-_1983_-_The_Best_of
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_Ammonia_Avenue
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_Keats
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_Ladyhawke_OST
Alan_Parsons_Project_-_1984_-_The_Turn_of_a_Friendly_Card
Alan_Parsons_Project_-_1985_-_Vulture_Culture
Alan_Parsons_Project_-_1986_-_Stereotomy
Alan_Parsons_project_-_1987_-_Gaudi
Alan_Parsons_Project_-_1987_-_Limelight
Alan_Parsons_Project_-_1987_-_The_Best_of_Vol_2
Alan_Parsons_Project_-_1988_-_The_Instrumental_Works
Alan_Parsons_Project_-_1990_-_Freudiana
Alan_Parsons_Project_-_1991_-_Anthology
Alan_Parsons_Project_-_1992_-_The_Ultimate_Collection
Alan_Parsons_Project_-_1993_-_Try_Anything_Once
Alan_Parsons_Project_-_1995_-_The_Very_Best_Live
Alan_Parsons_Project_-_1996_-_On_Air
Alan_Parsons_Project_-_1997_-_Definitive_Collection
Alan_Parsons_Project_-_1999_-_Master_Hits
Alan_Parsons_Project_-_1999_-_The_Time_Machine
Alan_Parsons_Project_-_2000_-_Golden_Collection
Alan_Parsons_Project_-_2003_-_Silence___I__the_Very_Best_Of
Alan_Parsons_Project_-_2004_-_A_Valid_Path
Alan_Parsons_Project_-_2004_-_Stefanie_H_Weill_Center_for_the_Performing_Arts__Sheboygan__WI
Alan_Parsons_Project_-_2007_-_Tales_Of_Mystery___Imagination
Alan_Parsons_Project_-_2007_-_The_Essential
هنرمندان مشابه :
Ambrosia
Al Stewart
Colin Blunstone
Genesis
Supertramp
Utopia
تحت تاثیر هنرمندان :
The Moody Blues
The Beatles
Pink Floyd
پیروان و دنباله رو ها :
Dave Tough
The Upwelling
Quiet Village
مقاله های مرتبط :
صدابردار طلایی
آلن پارسونز (Alan Parsons) در ۲۰ دسامبر ۱۹۴۸ در بریتانیا متولد شد. نواختن پیانو و فلوت را از همان کودکی آغاز کرد و خیلی زود متوجه علاقه وافر خود به موسیقی گشت. هرچند همانند اغلب کودکان پسر، خود را با وسایل کوچک مکانیکی سرگرم می کرد اما علاقه او به موسیقی بگونه ای دیگر بود. در اوایل نوجوانی گیتار به دست گرفت و در گروه موسیقی مدرسه تک نوازی گیتار می کرد.
اولین شغل رسمی که اختیار کرد تکثیر نوارهای موسیقی در EMI شرق لندن بود. در همان مکان این فرصت را به دست آورد تا در کنار کسب تجربه در یکی از ضبط های نهایی گروه بیتلز هم شرکت کند. این آلبوم در نوع خود غوغا کرد و کار او به قدری مورد توجه قرار گرفت که نامش را به عنوان مهندس ضبط بر سر زبانها انداخت.
آلن در این باره می گوید : “نمی توانستم پشت صحنه باقی بمانم و رموز این آلبوم را که پله ترقی خوبی برایم بود، متوجه نشوم. همین حرفه ای بودن و اصولی کارکردن آنها، مرا کاملآ درگیر بیتلز کرد. ضمن اینکه گروه پشت صحنه هم بسیار فعال و فوق العاده بودند!”
آلن در بهترین زمان ممکن به بیتلزملحق شد و با همکاری آنها تجربیات زیادی کسب کرد. اگرچه در آن زمان فقط یک مهندس دستیار بود اما آلبوم Abbey Road (جاده صومعه) که بیتلز با آلن روی آن کار می کردند موجب شد تا در استودیوی ضبط تجربه های لازم را کسب کند بگونه ای که کمی بعد رسمآ با پل مک کارتنی همکاری را شروع کرد و مهندس ناظر ضبط بسیاری از کارهای او شد.
او می گوید : “در مدت زمانی که کار می کردم تعداد مهندسین ناظر بسیار برجسته و خلاق در موسیقی راک چندان زیاد نبود و من نمیتوانستم در ضبط آلبوم مرتب به دنبال فضاهای بهتر و بزرگتر باشم.”
وی همچنین به جورج هریسون کمک کرد تا آلبوم All Things Must Pass با موفقیت عالی منتشر شود، نقش او در این آلبوم دستیار ضبط و میکس کننده بود.
همکاری با پینک فلوید
شهرت و معروفیت آلن هنگامی که با پینک فلوید در آلبوم Dark Side Of The Moon همکاری کرد به اوج خود رسید و باعث شد تا برای اولین بار در بسیاری از گرامی ها کاندید دریافت جایزه گردد.
آلن خیلی زود دست به رسیک بزرگی زد و آن این بود که با گروه Pilot انگلیسی همکاری کرد و البته در این راه به موفقیت چشمگیری هم رسید. اگر قطعه Oh Ho Ho It’s Magic را شنیده باشید، متوجه موفقیت او خواهید شد. پس از آن با ال استوارت (Al Steward) سه آلبوم موسیقی و دو ترانه تک Year Of The Cat و Time Passages را کار کرد.
گفتگوی هارمونیک
آلبومهای اختصاصی آلن پارسونز
آلن پارسونز در کنار کار با اریک وولفسون (Eric Woolfson ) مدیر و ترانه سرای بزرگ، تصمیم گرفت تا به ضبط آنچه خود در موسیقی بدان علاقه دارد نیز بپردازد. به این شکل پروژه بزرگ طولانی مدت آلن شکل گرفت. او گهگاه در ضبط کارهایش کیبورد می زد و به ندرت هم می خواند. البته در ابتدا طرحی که او در ذهن داشت با حضور جمعی از خوانندگان و نوازندگان آماتور پایه ریزی شد، اما در میان آنها با آرتور براون (Arthur Brown) ، آلن کلارک (Allan Clarke) و ایان بیرنسون (Ian Bairnson) گیتاریست نیز همکاری کرد.
اولین آلبوم اختصاصی
در سال ۱۹۷۶ آلبوم اختصاصی او با تم داستانهایی درباره دین و تصویر سازی مشابه آنچه در نوشته های ادگار آلن پو دیده می شد منتشر گشت. از سویی دیگر شباهت زیادی با قصه های علمی آیزاک آسیموف نیز داشت. بعد از این موفقیت در سال ۱۹۷۸ او برای ضبط آلبوم EVE به موناکو رفت تا در سال ۱۹۷۹ به همراه لوسیفر (Lucifer) شماره یک جدول اروپا باشد.
سکونت در موناکو تاثیر چشمگیری در آلبوم The turn of a friendly card داشت، این آلبوم در ۱۹۸۰ و در پاریس ضبط شد. دو قطعه از ترکهای این آلبوم با نامهای Game People و Timeدو از موفق ترین ترانه های وی بودند. پس از این موفقیت او به انگلیس بازگشت و آلبوم Eyein the Sky را که از موفقترین کارهای موسیقی راک زمان خود (۱۹۸۶) بود تهیه کرد. موفقیتهای بعدی او با ضبط آلبوم Ammonia Avenue در سال ۱۹۸۵، Stereotomy سال ۱۹۸۶ و Gaudi سال ۱۹۸۷ به اوج خود رسید.
به ترک اول از آلبوم A Valid Path بنام Return To Tunguska که با حضور و همکاری افتخاری دیوید گیلمور اجرا شده است گوش کنید :
قسمت اول
قسمت دوم
تئاتر موزیکال وین
اما باید گفت که برجسته ترین اثر او در یک تئاتر موزیکال بود که در سال ۱۹۹۰ بیش از ۱۲ ماه در وین روی صحنه بود. اریک و آلن پس از آن راهشان را از هم جدا کردند، اریک حرفه اش را در همان حیطه تئاترهای موزیکال ادامه داد در حالیکه پارسونز حس کرد نیاز دارد تا به اجرای کنسرتهای زنده روی صحنه پرداخته و ضبط موسیقی مورد علاقه اش به حالت سمفونیک – راک را ادامه دهد.
اینگونه نیز شد و همکاری طولانی مدت او با بیرنسون و استوارت الیوت (درامر) با آلبوم Try Anythings Once در سال ۱۹۹۴ و The Time Machine در سال ۱۹۹۰ به ثمر نشست. در طی همین دوران تور زنده سرتاسری اروپای وی و گروهش مخاطبان بسیاری را به سوی سالنهای کنسرت کشاند. او همچنین شوهای زنده و متفاوت و خاصی را با کسانی مثل رینگو استار (Ringo Starr)، جان اندرسون (Jon Anderson) ،آلیس کوپر (Alice Cooper)، جان انت ویستل (John Entwistle) و آن ویلسون (Ann Wilson) روی صحنه اجرا کرد.
یکی از نام آشنا ترین و البته مشهورترین قطعاتی که آلن با گروه نوازنده های خود اجرا نمود قطعه ای بود که در شیکاگو بولز روی صحنه برد. جرج مایکل خواننده آمریکایی در فیلم IMAX از قطعات وی استفاده کرد و شاید پرطرفدارترین قطعه ساخته او در فیلم مایک میرز (آستین پاورز) باشد. سبک موسیقی و شیوه آلن در دوره خود یکی از بهترینهای الکترونیک و در ژانری که The Crystal Method را شامل می شد بسیار قابل توجه بود.
آلن می گوید: “هنر واقعی در تغییر و دگرگونی است و من احساس میکنم نیاز دارم تا صدای بخشهای مختلف یک قطعه را با حفظ ارزشهایش مطابق میل و اندیشه خودم ترکیب کنم. موسیقی الکترونیک یکی از مقوله های هنر بود که پیشرفت بسیار سریع و قابل توجهی دارد، ضمن اینکه از تکنولوژی جدید نیز بهره می برد.”
آلن همچنین در صدابرداری قطعات زیادی برای رسانه رادیو ساخته و الحق در حرفه صدا برداری دانشمند زمان خو د است. اغلب در سخنرانیهایی که در مورد حرفه صدابرداری و مهندسی ضبط برگزار می شود به عنوان سخنران حضور داد. آخرین سخنرانی او در سال ۱۹۹۸ در میان مهندسین صدابردار با عنوان ” اجتماع مهندسین صدابرداری” سر و صدای عجیبی به پا کرد. وی در حال حاضر هم به همراه همسر و دو دختران نوجوانش (تابیتا و بریتنی) در سانتا باربارای کالیفرنیا زندگی میکند.
گفتگوی هارمونیک
آلن پارسونز و Dark Side of the Moon
مصاحبه مجله Guitar World در February 1993 با آلن پارسونز
جادوگر استودیو، آلن پارسونز، با تواضع و فروتنی می گوید: “همکاری با پینک فلوید آرزوی هر مهندسی است و من کوشیدم این فرصت را غنیمت شمرم. Dark Side of the Moon نقطه عطفی در زندگی حرفه ای من بود و مرا به شدت به شوق آورد. این کار برای من اهمیت زیادی داشت و باید آن را به بهترین نحو به انجام می رساندم.”
پارسونز پاداش ذوق و ظرافتی را که در این آلبوم به خرج داده بود به خوبی دریافت کرد، جایزه گرامی به خاطر بهترین مهندسی آلبوم در ۱۹۷۳ به وی تعلق گرفت و “نیمه تاریک ماه”، ۱۴ سال متمادی در صدر جدول فروش یکه تازی می کرد.
نقش پارسونز در این آلبوم تنها به یک مهندس محدود نبود؛ او را می توان معمار اصلی اصوات پینک فلوید به شمار آورد. علاوه بر ضبط موسیقی آسمانی گروه، پرداخت استادانه و میکساژ سه بعدی پرآوازه این آلبوم، پارسونز مسئولیت خلق اصوات پس زمینه مانند صدای تپش قلب، صدای پا، تیک تاک ساعت، صدای هواپیما و صندوق پول را برعهده داشت.
چنان که انتظارش می رفت پارسونز به سختی می توانست جزئیات وقایع بیست سال پیش را به خاطر آورد؛ با این حال کوشید سؤالات ما در زمینه این رویداد مهم هنری را بی پاسخ نگذارد.
چه طور شد که مهندس پینک فلوید شدید؟
خوب به خاطر شغل من در استودیوی Abbey Road بود. Atom heart mother را من میکس کردم. آن ها از کارم خوششان آمد و برای کار روی Dark Side of the Moon استخدامم کردند.
صدای سه بعدی Dark Side of the Moon در طول زمان شکل گرفت یا از همان آغاز پروژه، طرح ریزی شد؟
صحبت خاصی نشد ولی پینک فلوید به تولید صفحه های منحصر به فرد – مثل خودگروه – مشهور بود و بدیهی بود که طالب چیزی استثنایی هستند.
چه خاطراتی از آن روزها دارید؟
یادم می آید هر چند وقت یکبار تنهایم می گذاشتند و من بودم و کار دشوار میکساژ. در آن روزها گروه کمدی مانتی پایتن (Monty Python ) خیلی طرفدار داشت و اعضای پینک فلوید برای تماشای آن ها در تلویزیون به دفعات استودیو را ترک می کردند. من می ماندم و کار می کردم و در همین اوقات بود که بهترین ایده ها به ذهنم خطور کردند.
مثلا” اضافه کردن صدای پا به سکانس On the Run کار من بود. هیچ یک از اعضای گروه حضور نداشتند؛ فقط من بودم و دستیارم، پیتر جیمز. پیتر بیچاره می دوید عقب و جلو، من هم ضبط می کردم. یادم می آید با گفتن “تندتر نفس بزن” (breath harder) راهنمایی اش می کردم. ( می خندد)
همچنین بانی ساعت ها در قطعه Time من بودم. در اصل صدای ساعت ها را در یک عتیقه فروشی ضبط کردم. صدای هر ساعت جداگانه ضبط شد، بعد با هم قاطیشان کردیم.
آیا پینک فلوید بیش تر مواد و مصالح این آلبوم را در استودیو ساخت؟
در واقع نه. آن ها پیش تر، قبل از آن که به استودیو بروند، نسخه ای از Dark Side of the Moon را در کنسرت اجرا کرده بودند. در اول به آن می گفتند Eclipse.
On The Run چطور ؟ همیشه خیال کرده ام این قطعه در استودیو ساخته شده.
درست است. On The Run استثنا است و پیش تر حاصل کار دیوید گیلمور در استودیو بود. گیلمور برنامه ای تصادفی به یک سینتی سایزر قدیمی VCS3 داد و آزمایش کرد تا به آنچه مورد نظرش بود رسید. تمام صداهای اصلی، اعم از صداهای بم و کوبه ای، به صورت مونو از همان سینتی سایزر گرفته شد. خنده دار است، چون خیلی ها فکر می کنند On the Run ترکیبی از صداگذاری های متعدد است. حقیقتا” کار منحصر به فردی است.
چه عوامل تکنولوژیکی در صدای بسیار مدرن این آلبوم مؤثر واقع شدند؟
Dark Side of the Moon زمانی ضبط شد که سیستم های چهارباندی در شرف به وجود آمدن بود. برای نمونه بیش تر جلوه های صوتی این آلبوم ذهنا” برای پخش چهارباندی طراحی شد؛ به ویژه درآمد Money. بنا بود هر بخش از صدای صندوق پول از بلندگوی دیگری صادر شود. لذا وقت زیادی صرف ضبط کردن هر پاره از جلوه صوتی روی کانال های مجزا شد. بدیهی است که هیچ کس خبر نداشت که سیستم های چهارباندی سرانجام به شکست خواهد انجامید ولی باید بگویم که احتمالا” فکر کردن در شرایط چهارباندی باعث شد در ضبط جلوه ها سنجیده تر و حساب شده تر عمل کنیم.
صدای گیتار دیوید گیلمور در Money بسیار چشمگیر است. نحوه ضبطش را به یاد دارید؟
دیوید گیلمور به سیستم صوتی اش بسیار مسلط بود. در اتاق کنترل، ما به ندرت به صدای گیتار او جلوه می افزودیم. به طور کلی صدایی که در آلبوم می شنوید تقریبا” همان چیزی است که از آمپلی فایر او بیرون می آمد.
از چه نوع بوردی استفاده می کردید؟
از نوعی بورد ۱۶ شیاره سفارشی. گفته اند ما از بورد ۲۴ استفاده کردیم ولی چنین نیست.
فکر میکنی Dark Side of the Moon می توانست با استفاده از دستگاههای دییجیتالی بی روح امروز ضبط شود؟
چرا نشود؟ این آلبوم تلفیقی است از چهار نفر آدم با استعداد، چند ترانة خوب و ایده های خوب. تنها فرقی که امروز با آن روزها کرده است این است که این روزها دیگر صداهای تولید شده، بکر و اصیل به نظر نمی رسند. جعبه های سیاه ژاپنی کار تولید صدا را بسیار آسان کرده است ولی حاصل کار لزوما” بکر و اصیل به نظر نمی آید. آن موقع ها چنین چیزی حقیقتا” کار می برد.
ایجاد جلوه وقفه (Delay) روی آهنگ Us and Them، به معنی واقعی کلمه نوعی جنگ پر دردسر بود. برای نیل به این جلوه، وقت عظیمی را صرف لینک کردن بخش های دالبی و دستگاه های هماهنگ کننده، با سرعت غیر حقیقی کردیم. «ما و ایشان» تماما” با توسل به وقفه های نوار ساخته شد، زیرا وقفه های دیجیتالی در آن زمان وجود نداشت. این ها همه، ساعت های زیادی وقت می گرفت.
تا آن جا که می دانم، شما در ایجاد نسخه دیسکی Dark Side of the Moon کمک کرده اید.
درست است. جیمزگاثری (James Guthrie) که بعد از من مهندس گروه پینک فلوید شد، به من تلفن کرد. او سرپرستی ایجاد نسخة دیسکی را به عهده داشت و مقداری اطلاعات فنی لازم داشت. اتفاقا” من نزدیکی های استودیویی بودم که او کار تبدیل را انجام می داد و به آن جا رفتم. نوارهای مادر وضعیت نسبتا” خوبی داشتند فقط باید به انتهای شیارها اندکی درخشندگی می افزودیم. نتیجه کار خیلی راضی ام و فکر می کنم این نسخه، نسخه نهایی Dark Side of the Moon باشد.
گفتگوی هارمونیک